''Χρυσαυγίτες με κουστούμι''

 Όταν ήμασταν στο σχολείο δεν ήταν λίγες οι φορές που μέσα στο μάθημα γινόταν χαμός. Γέλια, φωνές και ότι άλλο εκτός από ηρεμία. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσουμε ήταν ένα από τα παιδιά να περάσει τα όρια. Να φωνάξει πολύ δυνατά ή να κάνει μια άσχημη χειρονομία. Μετά από αυτό, επικρατούσε σιωπή. Μαζευόμασταν όλοι και σταματάγαμε ότι κάναμε. Το μάθημα μπορούσε να συνεχιστεί πλέον. Σκεφτείτε τώρα την τάξη σαν την χώρα μας, την δασκάλα σαν τη κυβέρνη, τα παιδιά σαν το ελληνικό λαό και το παιδί που ξεπερνάει τα όρια σαν τη Χρυσή Αυγή. Αλήθεια, πόσο συμφέρει την δασκάλα-κυβέρνηση η ύπαρξη του άτακτου παιδιού που δρά σαν ηρεμιστικό για τα υπόλοιπα. Η Νέα Δημοκρατία λοιπόν, έχει κέρδος από την ύπαρξη της ναζιστικής αυτής συμμορίας. Από την μία συντηρεί την ''εμπνευσμένη'' θεωρία των δύο άκρων βγάζοντας μαζί με την Χρυσή Αυγή και το ΣΥΡΙΖΑ εκτός δημοκρατικού τόξου ως εξτρεμιστικά κόμματα. Από την άλλη επίσης, αφήνει να καλλιεργηθεί στην κοινωνία ένα εμφυλιακό κλίμα για να τρομοκρατήσει τους πολίτες και να τους κάνει να επιστρέψουν στην ''νομιμότητα'' και στην ''μετριοπάθεια'' της κυβέρνησης. Σαν τα παιδιά που τρομάζουν και συνεχίζουν την ήρεμη παρακολούθηση του μαθήματος.

Υ.Γ. Η θεωρία που περιέγραψα στην αρχή ονομάζεται ''Θεωρία της μείζωνας κίνησης''

Για τον Παύλο..

Ξέρω ότι σε τέτοιες πειρπτώσεις, κάποιοι οφείλουμε να το βουλώνουμε. Όμως δεν μπορώ. Νιώθω την ανάγκη να γράψω δύο αράδες. Για τον Παύλο. Τον γνώρισα με την πρώτη ματιά. Στο υπόγειο του 7sins. Ήταν κάτι περίεργο για μένα. Ο τύπος που έφυγε από το low bap αλλά παρέμεινε low bap. Δεν έλεγε μαλακίες και διοργάνωνε live που έπαιζαν οι psyclinic tactix, ο totem κ.α.. Ίσως έμπαινε και μέσα. Όμως θα το ξανάκανε. Το αγαπούσε το ριμάδι.  Και στο live, ήταν μαζί μας. Πρώτη σειρά. ''Είναι δικό μας παιδί ρε''. Αυτό θυμάμαι να μου λέει ο Πέτρος. Όμως αυτά έχουν ελάχιστη σημασία. Ο Παύλος δολοφονήθηκε. Μαχαιρώθηκε στην καρδιά από χρυσαυγίτη. Από εδώ και πέρα, σε κάθε live θα είναι μαζί μας. Και ας μην το θέλει.
Καλό ταξίδι και γάμησέ τους παλικάρι να τους κάνεις να ραπάρουν και 'κει πάνω που να πάρει..

''Θα σου πώ τι θα βρείς'' (2)

 ...σαν θα κατέβεις στην γη

Θα βρείς βόμβες ''ειρηνευτικές'' να ταξιδεύουν στον αέρα, ρόπαλα μίσους να ανεβοκατεβαίνουν με δύναμη, θα δείς το χέρι που τα κρατάει, κάποιοι το δυναμώνουν, μια μέρα θα κρατάει ένα ρόπαλο που θα χτυπήσει και αυτούς. Θα ακούσεις στόματα να κυρήσουν το μίσος, στο όνομα κάποιου θεού, ή στο όνομα μιάς ιδεολογίας. Θα δείς κρεμάλες για τους διαφορετικούς, για τους αντιπάλους, να στήνονται στις πλατείες και να περιμένουν την μεγάλη νίκη. Θα βρείς και παιδιά που δεν έχουν τίποτα και ζητάνε αυτό που κάποια άλλα παιδιά περιφρονούν, που κλείνονται σπίτι για να ξεγύγουν από τα όμορφα που τους χτυπούν την πόρτα.

Θα βλέπω ονείρατα μικρά σημαδιακά..

Να μάθεις από όσα θα δείς. Να ψάξεις τα όμορφα. Βρίσκονται μπροστά σου. Βρίσκονται και μέσα σου. Κ' αν δεν τα βρείς, καλύτερα να το ξεχάσεις. Ας μην κατέβεις στην γη.